زمستان

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است

نگه جز پیش پا را دید ، نتواند

وگر دست محبت سوی كسی یازی

 به اكراه آورد دست از بغل بیرون 

كه سرما سخت سوزان است

نفس ، كز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریك

 چو دیدار ایستد در پیش چشمانت

ز چشم دوستان دور یا نزدیك ؟

هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی

دمت گرم و سرت خوش باد

سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای

منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور

  منم ، دشنام پست آفرینش ، نغمه ی ناجور

بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم

 تگرگی نیست ، مرگی نیست

من امشب آمدستم وام بگزارم

چه می گویی كه بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟

فریبت می دهد ، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست

و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده

به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است

حریفا ! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یكسان است

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان

نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین

زمین دلمرده ، سقف آسمان كوتاه

غبار آلوده مهر و ماه

زمستان است. . .

گاهی دلم تکرار می خواهد ...